Corot, Jean-Baptiste-Camille

1796-1875

Landschapsschilder

Corot behoorde tot de groep kunstenaars die eind 19de eeuw de stad uittrokken en naar een meer landelijke omgeving trokken.
In het lieflijke plaatsje Barbizon, nabij Parijs, streken ze neer in een plaatselijke herberg. Vandaaruit verkenden ze de omgeving en schilderde deze zo veel mogelijk naar de waarheid, wat vaak romantische taferelen opleverde. Ook schilderden ze boerenmensen en het boerenleven. Ook zijn klassieke invloeden terug te vinden in zijn werk.

Er zijn circa 100.000 werken toegeschreven naar Corot, maar slecht 700 hebben een echtheidscertificaat. Dit verschil is onder meer ontstaan doordat Corot er niet moeilijk over deed schilderijen van collega's en leerlingen te signeren onder zijn eigen naam. Ook lieten kunsthandelaren schilderijen uit zijn nalatenschap na Corot's dood afmaken door anderen.

Hij had veel contact met Jean-François Millet en Honoré Daumier, voor de laatste zorgde hij zelfs voor zijn huisvesting.

Rond zijn graf hebben liefhebbers van zijn schilderijen een klein tuintje aangelegd.

De buste is van de hand van Béguine.

De laatste woorden van Corot:
Ïk ga en hoop van ganser harte dat er in de hemel ook geschilderd wordt." (de vriendelijke Corot was er namelijk van overtuigd dat hij in de hemel zou komen)