Demidov-Stroganov, Elisabeth
(Elisaveta Alexandrovna Demidoff)

1779-1818

Elisabeth wordt geboren als barones Stroganoff. Ze trouwde Nikolay Nikitich Demidov toen ze nog erg jong was en zetelden zich in Parijs. Ze kregen twee zonen, Pavel (1798-1840) en Anatoly (1813-1870), eerste prins van San-Donato. In 1805 moeten ze Frankijk verlaten en verhuisden ze naar Italië. In 1812 gaan ze naar Rusland. De echtelieden verschillen echter in karakter en stijl. Zij was mooi, vrolijk en optimistisch van geest. Ze brachten veel tijd apart van elkaar door en na de geboorte van de tweede zoon scheidden hun wegen zich. Na de val van Napoleon, keerde Elisabeth terug naar Parijs, waar zij al snel stierf.

Elisabeth stamt uit een van de machtigste en rijkste Russische adelijke families. Anika Stroganoff (1497 – 1569), de patriarch van de familie startte zijn zoutwinninghandel in het noordelijke Solvychegodsk en werd als snel zeer rijk. Later werd hieraan de sabelbonthandel nog aan toegevoegd. In een vroeg stadium werden ook banden met de tsarenfamilie opgebouwd en nadat dankzij door het toedoen van de familie Siberië in 1584 aan Rusland kon worden toegevoegd, werd de familie door tsaar Peter de Grote in de adelstand verheven (barontitel). In de jaren hieropvolgend leverde de familie een aantal belangrijke politieke figuren en kunstmecenassen op, waarvan Alexander Sergeievich (1733-1811) een van de belangrijkste was. Niet alleen kunstwerken van Rembrandt, Botticelli, Poussin, Watteau, maar ook iconen, meubels, vazen en werken uit de oudheid werden met ferve verzameld. Alexander werd president van de Academie voor Schone Kunsten en hield er een goede vriendschapsband op na met Vigee LeBrun.Zijn vermoedelijke bastaardzoon, de architect Voronikhin ontwierp tussen 1800 en 1814 de St. Petersburg de beroemde Kazankathedraal en verbouwde daar het familiepaleis (1716) (zie foto’s).
Alexander was de eerste Stroganoff die een warme band met Parijs onderhield. Samen met zijn tweede vrouw woonde hij in deze stad. Ook zijn zoon Paul Alexandrovich vertrok in 1788 naar Parijs om zich daar aan te sluiten bij de Jacobijnen en deel te nemen aan de Franse Revolutie. De laatste Stroganoffgraaf was Sergei Alexandrovich (1852 –1923), hij hield zich voornamelijk bezig met de jacht en het fokken van paarden. Noodgedwongen door de Russische revolutie vertrok uiteindelijk de hele familie in 1917 naar Parijs waar zij leefden onder de vele Russische adel die naar deze stad was gevlucht. Omdat het nieuwe Russische bewind al de Stroganoff-bezittingen tot staatseigendom verklaarde, moest de familie zich in leven houden met het borduren van korsetten ten behoeve van de Franse society. De laatste telg is Barones Helene de Ludinghausen, zij is voorzitter van de Stroganoff-foundation die zich inzet voor het behoud van het familie-erfgoed.

Het drie étages tellende mausoleum is één van de oudste van Père-Lachaise.

Het monument lijkt op een ionische tempel. De sokkel van de sarcofaag is gedecoreerd met hermelijnen, marters en wolvenkoppen. De kandelabers worden toegeschreven aan de beeldhouwer Quaglia.