Nagy, Imre

1896-1958

Eerste minister Hongarije 1953-1955

Nagy trad gedwongen af en werd uit de Communistische Partij gezet vanwege zijn vrije opvattingen. Hij kreeg zijn benoeming als eerste minister weer terug tijdens de korte anti-Sovjet opstand in 1956. Hij werd na een proces voor de vorm geëxecuteerd in 1958.

Hij werd samen met 4 andere Hongaren begraven in een afgelegen hoekje van de algemene begraafplaats waar het publiek geen toegang toe had tot 1989.
Naast zijn graf staat een herdenkingsmonument, opgericht door de Hongaren in ballingschap en de stad Parijs, met daarop de tekst in het Latijn, Hongaars, Duits en Engels. Het Latijd luidt: 'Vivos voco Mortuo plango Fulgura frango', wat vrij vertaald 'Ik roep de levenden, ik rouw voor de doden, ik jaag de bliksemschichten na'.
Zijn graf is sinds 1989 weer toegankelijk voor het publiek.

De cenotaaf is in 1988 opgericht ter nagedachtenis aan de politicus Nagy en aan de slachtoffers van de Russische interventie in 1956. Het monument is van de hand van de beeldhouwer Nagy, Êrno. Het bevat verschillende vormen die de gebeurtenissen in Hongarije verbeelden.

In 1989 kreeg Nagy een staatsbegrafenis die gevierd werd aan de Hösök tere (plein van de helden) te Budapest.