Vicky Leandros (51) is back on tour again. In Germany she’s touring through nine big cities. On Sunday the 4th of April she performed at the stage of the Theatre ‘Am Aegi’ in Hannover. The concert was sold out and about 1,500 people saw her enthusiastic performance.

The beautiful CD (a German and Greek version) called “Vicky Leandros singt Mikis Theodorakis”/“Tragouthi Alliotiko” was this time the occasion for her tour. Vicky made this CD last year, which was dedicated to this famous Greek composer and freedom fighter. Vicky already knows Theodorakis (78) for more than 30 years and their acquaintance dates from the time she made his “O Kaymos” an international hit (“Ich hab’die Liebe geseh’n/The love in your eyes (’72), 3 million copies sold). Last year in Athens they prepared her new CD and together they carefully selected 12 songs out of his large oeuvre (love, Byzantic and political songs). Following on the release of both CD’s she also made a TV-special in Greece which was broadcasted on the German and Greek television. In this special she sung her new songs and told the spectators about different aspects of the Greek culture.

Because of the chosen repertoire her concert in Hannover had an intimate character. Vicky professionally entertained her audience for more than 2,5 hours. As she recently described in an interview, she showed also on this stage once again who she really is; an emotional personality with a great, expressive voice!
Vicky told the audience about her long bond with the city Hannover. A year after winning the Eurovision Song Contest in 1972 (“Après toi”) she did here a try out concert for her first European tour.
With a lot of admiration Vicky told about her cooperation with Mikis Theodorakis. She spent a lot of time with him, talked about the chosen songs and the translations of the text lines. They even shared the same kind of humour.

The first part of the program included only Theodorakis songs like “Omorfi Poli/Geliebte Stadt”, “Nichta Magika/Zauber einer Nacht”, “Margarita Mayiopoula”, “Sinnlich und Zärtlich/Tragouthi Alliotiotiko”. The songs “Mera Maiou” and “Verwelkte Rosen/San Kafenio” were the special highlights, Vicky sung them in a very emotional manner.

Theodorakis is not the only Greek composer Vicky likes to interpret, with Hadjidakis’ “To fengari ine kokkino”, “Milisse Mou”, “Aspri Mera” (Xarhakos/Gatsos) and “Augen wie Feuer” (Leandros/Munro) Vicky showed the audience a more cheerful Greece.

During the concert there was also room for Vicky’s very long list of greatest hits. “Après Toi/Come what may” (song contest ‘72), “L’Amour est Blue/Love is Blue’ (song contest ’67), “Ich bin/I am”, “Ich liebe das Leben”, “Rot ist die Liebe”, “Die Bouzouki Klang/When Bouzouki played”, “Du lässt mir meine Welt”, “Verlorenes Paradies”, “Weil mein Herz Dich nie mehr vergisst”, “Ich hab’die Liebe Geseh’n/The love in your Eyes”(Theodorakis) are the hits Vicky performed this evening.

Beside these hits Vicky also sung two Michel Legrand-chansons “Wie sich Mühlen dreh’n im Wind/Windmills of your Mind” and “Free Again”. Vicky worked several times together with Legrand and “Free Again” is her personal all time favourite. The last song always gives her the opportunity to show the maximum reach of her voice.

Although Vicky put the accent on her Greek roots, the Germans see Vicky more as one of their own artists. As schlager queen and seventies icon she also excels, but in combination with the Greek songs of Theodorakis it seemed that Vicky was giving two different concerts at the same time. Those two concerts had a very different character, the artist excels in both but seemed to stand between two different cultures. Maybe for the development of her new chosen direction it’s better that Vicky gives it a better form outside of the German spoken borders. Within these borders she has a too strong well-known image a popular German singer.

Vicky’s “Theo” is still remembered as one of the highlights in the history of Schlager industry. Of course the Germans begged Vicky several times to sing the hymn: “Bitte Vicky gib uns ‘Theo’?” And finally Vicky didn’t disappoint them. “Theo, wir fahr’n nach Lodz”, her number 1974 no.1 hit made the audience completely wild.

After five ‘zugabes’, a lot of standing ovations Vicky round off her lovely concert with two spirituals “Amazing Grace/Auf Wiedersehn” and Theodorakis’ “Irini/Frieden”, both sung acappella. Once again she was giving the audience her own special message of peace and emphasized her long time close friendship with her German audience who still adores her.

Vicky Leandros (51) is weer op tournee. In Duitsland doet zij momenteel negen grote steden aan. Op zondag 4 april jl. trad zij op in het uitverkochte Theater Am Aegi in Hannover. Ruim 1500 fans zagen daar haar enthousiaste optreden.
Aanleiding van deze tour is ditmaal de prachtige CD “Vicky Leandros singt Mikis Theodorakis”/“Tragouthi Alliotiko” (Duitstalige en Griekse versie), die Vicky eind vorig jaar uitbracht en die geheel gewijd is aan de beroemde Griekse componist en vrijheidsstrijder. Leandros en Theodorakis (78) kennen elkaar al meer dan 30 jaar en hun kennismaking stamt nog uit de tijd dat zij zijn “O Kaymos” tot een grote internationale hit maakte (“Ich hab’die Liebe geseh’n” (‘72), drie miljoen maal verkocht). In Athene bereidden zij afgelopen jaar gezamenlijk haar nieuwe CD voor en selecteerden zij 12 songs uit Theodorakis’omvangrijke oeuvre (waaronder liefdesliedjes, byzantijnse en politieke liederen). Aansluitend op de releases van beide CD’s maakte Vicky tevens een TV-special in Griekenland, waarin zij de liedjes zong en een aantal aspecten uit de Griekse cultuur toelichtte. De special is inmiddels een aantal malen op de Duitse en Griekse televisie uitgezonden.

Mede vanwege haar repertoirekeuze had haar concert in Hannover een intiem karakter. Meer dan 2,5 uur onderhield vakvrouw Vicky haar publiek. Zoals zijzelf onlangs nog in een interview haar bühnegevoel omschreef, liet zij ook op dit podium zien wie zij werkelijk is; een emotionele persoonlijkheid met een expressieve stem dat een groot vocaal bereik heeft!
Vicky vertelde haar publiek dat zij met de stad Hannover al een zeer lange band heeft. Hier deed zij een jaar nadat zij het Eurovisie Songfestival won met “Apres Toi” in 1972 haar try-out voor haar allereerste Europese tournee.
Vicky is erg trots op haar samenwerking met Theodorakis. Bewonderend verhaalde zij uitgebreid over haar samenwerking met hem. Zij brachten veel tijd met elkaar door, bespraken de gekozen liederen, de vertalingen van de teksten en bleken ook nog hetzelfde gevoel voor humor te hebben.

Het eerste deel van het programma bestond voornamelijk uit Theodorakis-liedjes zoals “Omorfi Poli/Geliebte Stadt”, “Nichta Magika/Zauber einer Nacht”, “Margarita Mayiopoula”, “Sinnlich und Zärtlich/Tragouthi Alliotiotiko”. “Mera Maiou” en “Verwelkte Rosen/San Kafenio” waren hieruit beslist de hoogtepunten, liedjes die door Vicky sterk geëmotioneerd werden gezongen.

Theodorakis is overigens niet de enige Griekse componist waarvan Vicky graag liedjes zingt, met Hadjidakis’ “To fengari ine kokkino”, “Milisse Mou”, “Aspri Mera” (Xarhakos/Gatsos) and “Augen wie Feuer” (Leandros/Munro) liet zij de ook wat vrolijkere kant van Griekenland zien.

Natuurlijk moest er ook tijd worden ingeruimd voor het omvangrijke hitoeuvre van Leandros. “Apres Toi” (songfestival ‘72), “L’Amour est Blue’ (songfestival ’67), “Ich bin”, “Ich liebe das Leben”, “Rot ist die Liebe”, “Die Bouzouki Klang”, “Du lässt mir meine Welt”, “Verlorenes Paradies”, “Weil mein Herz Dich nie mehr vergisst”, “Ich hab’die Liebe Geseh’n”(Theodorakis) gaven het publiek het welbekende Vicky-gevoel.

Naast deze hits zong Vicky ook een tweetal Michel Legrand-chansons “Wie sich Mühlen dreh’n im Wind” and “Free Again”. Vicky werkte een aantal malen met Legrand samen en “Free Again” is haar persoonlijke favoriete liedje, dat zij dan ook bij ieder concert zingt. Het lied biedt haar tevens de gelegenheid het publiek te laten zien hoe groot haar werkelijke vocale bereik is.

Ondanks het feit dat Vicky in dit concert sterk het accent legde op haar Griekse roots, ziet het Duitse publiek haar toch het liefst als een artieste uit de eigen stal. Als schlagerkeen en jaren zeventig icoon excelleert zij dan ook, maar in combinatie met het Griekse thema van deze avond ontstaan twee deelconcerten waarvan het inhoudelijke niveau sterk uiteen loopt. De artieste kan met beide genres overigens uitstekend uit de voeten, maar de genres staan wel haaks op elkaar. Misschien dat zij nu toch maar eens echt buiten de Duitstalige grenzen moet gaan treden om haar nieuw ingeslagen weg goed vorm te geven, want daarbinnen heeft zij in dit opzicht toch teveel last van haar eigen grote imago.

Eén van de absolute hoogtepunten van de schlagercultuur is volgens de Duitsers natuurlijk nog altijd “Theo”. Het publiek vroeg Vicky hierom dan ook herhaaldelijk: “Bitte Vicky gib uns ‘Theo’?” en uiteindelijk stelde zij hen natuurlijk niet teleur. “Theo, wir fahr’n nach Lodz”, haar nummer 1 kulthit uit 1974 zette de zaal op zijn kop.

Na vijf ‘zugabes’, vele staande ovaties rondde Vicky haar liefdevol concert af met twee spirituals “Amazing Grace/Auf Wiedersehn” en Theodorakis’ “Irini/Frieden”, beide acappella gezongen. Zo bracht zij haar eigen vredesboodschap op het publiek over en bevestigde zij nogmaals haar decennialange vriendschap met het Duitse publiek dat haar nog steeds adoreert.

The photo's on this page are copyrighted!The copyright of these pictures is owned by Carla Meijsen, the negatives of the photo's are in my possession. It is forbidden to use these photo's without the written consent of Carla Meijsen.
Copyright, Carla Meijsen, 2002